Uluslararası kategoride proje bulunamadı!
Diş Hekimliği Fakültesi Ağız Diş ve Çene Cerrahisi Ameliyathanesi, Öğrenci Simulasyon Labaratuvarının ve Ağız Diş ve Çene Radyolojisi Bölümünün Araştırma Alt Yapısının Daha Etkin Hale Getirilmesi
Mersin Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinin labaratuvar alt yapısını geliştirmek
12.02.2020 – FETHİ ATIL, AYŞE ÖZCAN KÜÇÜK, AYŞE TUĞBA ERTÜRK AVUNDUK, ESRA CENGİZ YANARDAĞ, NAZAN KOÇAK TOPBAŞ, MELİS YILMAZ
Farklı Acı ve Tatlı Gen Reseptör Polimorfizmlerinin ve Acı ve Tatlı Gıda Tüketiminin Diş Çürüğü Oluşumuna Etkisi
Giriş: Diş çürüğü oluşumunda beslenme alışkanlıklarını da içeren çevresel ve genetik faktörler etkilidir. Tatlı hissi gıda alımında çok güçlü bir etkendir. Şekere verilen periferal tat cevabı Taste 1 Receptor Member 2 (TAS1R2) ve Taste 1 Receptor Member 3 (TAS1R3) tat reseptörleri ile yönetilmektedir ve bu genlerin çürük ile ilişkisi bazı araştırmalar ile kanıtlanmıştır. Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı acı ve tatlı gen reseptör polimorfizmleri ile acı ve tatlı gıda tüketiminin diş çürüğü oluşumuna etkisinin araştırılmasıdır. Yöntem: Bu çalışmaya Mersin Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesine rutin ağız-diş sağlığı tedavisi için başvuran 200 erişkin dahil edilecektir. Rutin muayeneye gelen hastaların DMFT indekslerine bakılacak acı veya tatlı gıda tüketimlerini değerlendirmek için mini bir anket doldurulması sağlanacaktır. Hastalardan alınan kan örneklerinden Taste 2 Receptor Member 38 (TAS2R38) (rs10246939, rs713598, rs1726866), TAS1R2 (rs35874116, rs9701796) TAS1R3 (rs307355) gen polimorfizmleri Real Time PCR ile saptanacaktır.
03.07.2017 – 03.07.2018 MELİS YILMAZ, ŞENAY BALCI FİDANCI, NAZAN KOÇAK TOPBAŞ, LÜLÜFER TAMER
Farklı Diagnostik Yöntemlerle Başlangıç Düzeyindeki Çürük Seviyesinin Belirlenmesi ve Test Yöntemlerinin Değerlendirilmesi.
Genel Bilgiler: Diş hekimliği pratiğinin rutin olarak birinci basamağını klinik ve radyolojik muayene oluşturmaktadır. Bu muayeneler, dental patolojilerin tespitinde diğer diagnostik gereçlerin kullanımından önce (hastalık riskinin belirlenmesine) tespitte yardımcıdır. Çürük tanısında birden fazla diagnostik gereç kullanmanın tanının kesinleşmesine katkısının olduğu ve dolayısıyla meydana gelecek çürük ilerlemesini erken safhada durdurarak oluşacak daha büyük zararlara engel olabileceği belirtilmektedir. Diş hekimliğinde çürüğün erken safhasının tespitinin sadece görsel muayene ile değil, bazen gelişmiş tekniklerle belirlenebildiğini ve bir restorasyonla korunması gerektiğini literatürler belirtmektedir. Özellikle henüz kavitenin oluşmadığı proksimal ve okluzal yüzeylerde görsel ve dokunsal teşhisler tanının kesinleşmesinde yeterli olamamaktadır. Çürük teşhisinde radyolojik muayenenin temelini intraoral radyografiler oluşturmaktadır. İntraoral radyografilerin kullanılmaya başlanması ile çürüğün varlığı ve yayılımı değerlendirilmeye başlanmıştır. X-ışınlarının keşfinden bu yana tıbbi tanısal radyografilerde kullanılan iyonlaştırıcı radyasyon dozları sürekli azalmıştır. Gerek x-ışını üreteçlerinde, gerekse röntgen filmlerinde gerçekleşen teknolojik gelişmeler ve ardından dijital radyografi sistemlerinin kullanıma girmesi sonucu 1992 yılından itibaren doz miktarları günümüzde minimum seviyelere (geleneksel filmler olan periapikal radyografilerde yaklaşık 1.5 µSv doz) inmiştir. Dijital radyografi sistemlerinde dozların azaltılması yanısıra görüntü iyileştirme teknikleri ile tanısal kapasitesinin arttığıda belirtilmektedir. Ancak intraoral radyografide varlığından şüphe duyduğumuz çürük lezyonlarının teşhisinde daha yüksek duyarlılık gösteren çürük tespit cihazlarına (dijital fiber optik transillüminatör cihazı, (DİFOTİ) ve lazer floresan cihazına) ihtiyaç duyulabilmektedir. Amaç: Bu çalışmanın amacı, klinik, radyolojik muayene ile birlikte dijital fiber optik transillüminatör cihazı ve lazer floresan cihazı kullanılarak başlangıç seviyesindeki çürüklerin tespiti ve buna ek olarak test yöntemlerinin bulgularının karşılaştırılmasıdır. Yöntem: Mersin Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi polikliniğine rutin dental muayene için gelen hastalar, araştırmacı tarafından değerlendirilecektir. Çalışmaya uygunluk ölçütleri dahilinde, tüm hastalara klinik muayenede gözle görülebilirliğini, intraoral radyografi ile teşhis edebilirliğini, DIFOTİ kullanarak teşhis edebilirliğini ve lazer floresan kullanarak teşhis edebilirliğini değerlendiren skorlamalar yapılıp bu yöntemlerin çürük tanısındaki başarıları değerlendirilerek karşılaştırılacaktır. Ayrıca her bir diagnostik gereçte gözlenen çürük diş kavitesinin boyutlarına göre veya çürüğe karşı verilen nicel cevaba göre önerilen restoratif tedavi yaklaşımları da sınıflandırılarak karşılaştırılacaktır.
01.01.2017 – 01.01.2018 NAZAN KOÇAK TOPBAŞ, ESRA CENGİZ YANARDAĞ