Cumhuriyetin 100. Yılında Sinema Seyircisi

Türkiye’de sinema, Cumhuriyet’in modenizmine koşut olarak gelişmiştir. Ülkedeki sosyo-ekonomik ve kültürel gelişmeler ve değişimler doğrudan sinemayı etkilemiştir. Türkiye Cumhuriyeti’nin yüz yılını diğer kültürel temsillerden daha çok sinema üzerinden okumak mümkündür. Türkiye’de sinema, 2004 yılına kadar devlet desteği olmadan (hatta onun sansür mekanizmasına ragmen) kendi olanaklarıyla var olmuştur. Buradaki temel belirleyici öğe, sinema seyircisinin sinemayla kurduğu ilişkidir. Özellikle Yeşilçam olarak ifade edilen 1950-1980 yılları arasındaki dönemde bölge işletmeciliği üretim tarzı ile sinemanın finansmanını, belirli öykü ve anlatılarını belirleyen seyirci olmuştur. Sinemanın kendi içinde dönemleri de kendine özgü seyircisini yaratmıştır veya tam tersi de geçerlidir. Bu proje, sinema endüstrisinin olmazsa olmaz parametlerinden biri olan seyirci olgusu üzerine odaklanmaktadır ve Cumhuriyet’in yüzüncü yılında günümüz sinema seyircisi kimdir sorusuna yanıt aramaktadır. Sinema, ilk gösterimlerden itibaren filmlerin seyirciye ücretli olarak gösterilmesi olarak tanımlanır. Bu bağlamda seyircinin varlığı, sinemanın tanımının önemli bir parçası olur. Bu nedenle sinema endüstrisi açısından, seyirci temel bir paydaştır. Peki kimdir seyirci? “Türkiye’de sinema seyircisi hakkında gerçekten ne biliyoruz? Proje, seyircinin kimliğine sosyolojik perspektiften yaklaşmakta; kültürel bir pratik olarak filme gitme, film tercihleri ile beğenileri ve değişen seyir pratikleri bağlamında seyirciyi tanımaya odaklanmaktadır. Ancak dijitalleşme, pandemi, platformların gelişimi seyircide ve sinema seyir deneyiminde ciddi değişimlere neden olmuş, film izlemek daha çeşitli ve kapsamlı bir deneyim haline gelmiş, sinema seyircisinin tanımı “genişlemiştir”. Böylece, sinemasal deneyimin yer değiştirmesi, birlikte olmanın kolektif temsilini zayıflatmıştır. Bu proje, endüstri kaygılarının ötesinde dijitalleşme ile birlikte değişen seyir pratikleri bağlamında seyirciyi kavramsallaştırmayı, nasıl oluştuklarını açıklamayı, seyircinin kendi içindeki farklılıklarını, değişen film izleme mecralarını, sinemayla mekânsal olarak kurdukları ilişkiyi, kültürel ve sınıfsal konumlarının beğeni ve tercihlerindeki belirleyiciliğini, sinemaya dair yatkınlıklarını ve beklentilerini keşfetmeyi hedeflemektedir. Proje yirmi birinci yüzyıl seyircisini tanımlarken, yirminci yüzyılın farklı dönemlerindeki seyirciyle ayrımlarını ve benzerliklerini de ortaya koyabilecektir. Bu proje, yirmi birinci yüzyılın seyircisini kapsamlı bir biçimde ele alması açısından özgündür. Bu projeye özgün değer katan bir başka öge ise daha önce TÜBİTAK tarafından desteklenmiş seyirci çalışmalarını içeren dört projenin izini sürmesi ve önceki projelerin kesişim noktalarına bu proje üzerinden süreklilik ve açılım sağlamasıdır. “Cumhuriyetin 100.yılında sinema seyircisi kimdir?” sorusuna yanıt arayan, açımlayıcı sıralı karma yöntemle yürütülecek olan bu projede, 12 ilde yapılacak saha çalışmaları ile değişen seyir pratikleri bağlamında sinema seyircisinin tanımlaması ve değişen seyir pratiklerine karşı tutum, beğeni ve deneyimleri hakkında bilgi edinerek, Bourdieu’nun kavram setinden hareketle soyut bir kavram olan sinema seyircisini hem demografik ve sosyo-ekonomik özellikleri hem de beğeni ve tercihleri kapsamında somutlaştırmak, keşfetmek amaçlanmaktadır. Önerilen proje Mersin Üniversitesi tarafından yürütülecek ve iki yıl sürecektir.

15.08.2024 – HAKAN ERKILIÇ, SENEM AYŞE DURUEL ERKILIÇ, HASAN AKBULUT, MELİS BEHLİL, SIRRI SERHAT SERTER

70 Yıl Sonra Erdemli Küçük Yerleşim Yerlerinde Sosyo Ekonomik Değişim ve Siyasal Hayat TUBİTAK PROJE NO 113K632

MERSİN ÜNİVERSİTESİ 01.03.2014 – 15.12.2016

Diğer kategoride proje bulunamadı!